Μιλάμε στα παιδιά μας, για τον κορονοϊό και γιατί μένουμε σπίτι..

Προσπαθούμε να μιλάμε στα παιδιά λογικά και ψύχραιμα. Τα παιδιά ακούν πράγματα γι' αυτό, κι όταν βλέπουν ανθρώπους με μάσκες και γάντια αναρωτιούντε τι γίνεται. Όταν δε μιλάμε για κάτι που μας ανησυχεί, ανησυχούν περισσότερο. Ως γονείς, είμαστε ένα συναισθηματικό πρότυπο για τα παιδιά μας.

ü  Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις και διαχειριζόμαστε τα συναισθήματά μας επηρεάζει άμεσα τα παιδιά. Όχι μόνο τα λόγια που θα επιλέξει κάποιος, αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο θα μεταφέρει ένα μήνυμα είναι πολύ σημαντικές παράμετροι της επικοινωνίας. Προσπαθούμε να αποδώσουμε το μήνυμά μας με τον κατάλληλο συναισθηματικό τόνο. Προσπαθούμε, όταν μιλάμε στα παιδιά μας γι' αυτό, να είμαστε όσο το δυνατό πιο ήρεμοι και ψύχραιμοι και παίρνουμε όσο χρόνο χρειαστεί.

ü  Οι εξηγήσεις μας χρειάζεται να είναι κατάλληλες για το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού. Δε χρειάζεται να δίνουμε υπερβολικές πληροφορίες, αναλύσεις ή λεπτομερείς εξηγήσεις. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να είμαστε διαθέσιμοι.

ü  Προσπαθούμε με ανοικτές ερωτήσεις να μάθουμε τι ήδη γνωρίζει και τι έχει μέχρι στιγμής καταλάβει το παιδί, καθώς και το πώς νιώθει. Του δίνουμε την ευκαιρία και τον χρόνο που χρειάζεται να ρωτήσει ό,τι θέλει.

ü  Καθρεφτίζουμε τα συναισθήματά του: «Το βλέπω ότι ανησυχείς / φοβάσαι» και συμμεριζόμαστε τον φόβο του, επιδεικνύοντας ενσυναίσθηση: «Σε καταλαβαίνω. Είναι δύσκολο. Κι εγώ φοβάμαι. Όμως ο φόβος αυτός μας βοηθά να προσέχουμε τον εαυτό μας και τους άλλους». Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζουμε, εκφράζουμε λεκτικά τα συναισθήματα του παιδιού και τα επικυρώνουμε. Έτσι τα παιδιά δε νιώθουν μόνα.

ü  Να είμαστε καθησυχαστικοί. Από τα πρώτα πράγματα που τα παιδιά θα σκεφτούν είναι ότι θα κολλήσουν τα ίδια. Προσπαθούμε να τα καθησυχάσουμε ότι είναι ασφαλή, ότι δεν κινδυνεύουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να προσέχουν.

ü  Προσπαθούμε να εστιάσουμε σε όσα χρειάζεται να γίνονται, ώστε να παραμείνουμε ασφαλείς και υγιείς, όχι στους κινδύνους που παραμονεύουν. Με το να αναφερόμαστε στα μέτρα πρόληψης (π.χ. συχνό πλύσιμο των χεριών), τους δίνουμε τρόπους ώστε να διατηρήσουν τον έλεγχο, κάτι που κατευνάζει τις ανησυχίες τους.

ü  Να αποφεύγουμε την άσκοπη και πολύωρη έκθεσή τους στα ΜΜΕ και τις ειδήσεις. Όταν αυτό συμβαίνει, προσπαθούμε να είμαστε μαζί τους, ώστε να μπορούμε να συζητάμε αυτό που ακούμε και βλέπουμε. Αν είναι δυνατό, επιλέγουμε να παρακολουθούμε μια φορά τη μέρα τις εξελίξεις.

Μην ξεχνάμε:

Να παρέχουμε στα παιδιά ειλικρινή ανακούφιση και καθησυχασμό.

Να εμπιστευόμαστε τους ειδικούς. Η εμπιστοσύνη θα μας βοηθήσει να είμαστε ασφαλείς.

Η παραμονή στο σπίτι παρέχει τη δυνατότητα για επικοινωνία και συζήτηση.

Να αγαπάμε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας, για να μπορούμε να φροντίζουμε τα παιδιά και τους άλλους.